Eens een fysiotherapeut…

Het is nu bijna drie jaar geleden dat ik afstudeerde als fysiotherapeut en ik oefen het vak nog steeds met veel plezier uit. Dat het voor mij meer is dan alleen werk, bleek maar weer eens toen ik onlang op vakantie was. Ik was vier weken vrij om een mooie reis te maken, maar zelfs in een ander werelddeel bleef de fysiotherapeut in mij aanwezig. Waar je ook bent, wat je ook doet, je bent je bewust van andermans looppatroon, bewegingen en klachten. Andere reizigers weten je ook al snel te vinden met hun klachten als ze horen wat voor werk je doet. Een kleine moeite om ze dan wat te helpen! Wanneer je dan ook nog eens een gelijkgestemde tegenkomt, merk je hoe sterk de passie voor het vak is. Een Canadese fysiotherapeut die volgens dezelfde principes van Functional Training werkt en vergelijkbare cursussen heeft gedaan: ineens is de wereld heel klein! Bijzonder om dan met iemand die zo’n ander leven heeft, mooie gesprekken over het beroep te kunnen voeren. Het maakt het natuurlijk extra bijzonder om dit te midden van prachtige natuur te kunnen doen, die kans krijg je niet vaak!
Ook was ik mij tijdens het reizen bewust van mijn eigen houding en tiltechnieken. Wekenlang met een backpack rondsjouwen is natuurlijk niet niets en heeft zijn invloed op je lichaam. Tel daar de lange busreizen, vliegreizen en slechte bedden bij op en je hebt een recept voor rugklachten! Gelukkig kon ik er direct op inspelen als ik wat last kreeg en ben ik deze periode goed doorgekomen zonder echte klachten.
Eenmaal terug in Nederland is het wel even wennen, maar binnen de kortste keren voelt de werkdag weer als voorheen. Het contact met de patiënten laat mij weer inzien dat het ook goed is om terug te zijn.  Laten we immers wel wezen, een mooie vakantie is leuk maar een fijn beroep maakt de rest van het jaar een stuk leuker!
Manon Nieboer, Fysiotherapeut